Het probleem van de Spaanse spookstad
In Spanje bloeit de onroerend goed-markt, maar het land heeft te maken met een probleem: de spookstad. Leegstaande dorpen met half-voltooide woningen, die niemand wil hebben. Makelaars en banken die dergelijke wijken en woningen in hun bezit hebben, zitten met de handen in het haar.
Foto credits: Angel Navarrete/Bloomberg – Source.
Twee Onroerend Goed-markten
Ongeveer een decennium nadat de financiële crisis toesloeg, is het herstel van onroerend goed in Spanje een verhaal over twee markten. Belangrijke steden, zoals Madrid, Barcelona en Valencia, en toeristische hotspots profiteren optimaal van deze bloeiperiode. Aangewakkerd door rentetarieven die nog steeds in de buurt van het historische dieptepunt liggen. Gepaard met een economisch herstel en een banksysteem dat eindelijk bezig is orde op zaken te stellen.
Maar aan de andere kant, net buiten de grote steden en de bruisende centra, aan de rand van kleinere dorpen, sieren vervallen spooksteden nog steeds het landschap. Ooit begonnen als ambitieuze ontwikkelingen, vaak op landbouwgrond dat net vóór de crisis werd omgezet in diverse bouwkavels. Diverse woningen, half voltooid, soms slechts geraamtes en betonnen skeletten, waarvoor maar geen koper gevonden kan worden.
Reclameborden
Vergane reclameborden in tonen de ambitieuze plannen die ontwikkelaars hier ooit hadden. Complete complexen in bijvoorbeeld Segovia (slechts 27 minuten van Madrid) met luxe zwembaden, tuinen, tennisbanen en meer: deze zijn nooit aangelegd. Slechts enkele huizen zijn bewoond. Anderen staan leeg, deels dichtgemetseld uit vrees voor krakers. Er is vaak wel elektriciteit en water, maar dit is op een creatieve manier bewerkstelligt. De grote fout die de diverse organisaties hebben gemaakt is hier zichtbaar: onvoldoende inspelen op de markt en het uitblijven van kopers, waardoor er huizen werden gebouwd, waarvoor geen potentiële kopers bestonden.
Bankbeslag en verhuur
Banken verstrekten leningen aan ontwikkelaars die weinig te verliezen hadden als een project geen koper vond, omdat het geld niet van hen was. Het resultaat was een bijna totale ineenstorting van de markt en bijna $ 200 miljard aan verzuurde activa.
Diverse bedrijven die dergelijke ‘spooksteden’ nu in hun bezit hebben, doen het nu als volgt: huizen verhuren in plaats van ze te verkopen. Dit in een poging om mensen zich minder kunnen veroorloven de kans te geven om onroerend goed te bezitten. Spanje had een relatief hoog eigenwoningbezit vóór de crisis, maar het is sindsdien gedaald. Al zien we inmiddels dat de markt ook weer in de lift zit.
Nieuwe vergunningen
Terwijl een woning kopen in een Spaanse spookstad niet lucratief is, is er toch licht aan het einde van de horizon. In de populaire steden en gebieden, waaronder Málaga, worden steevast meer vergunningen afgegeven voor de ontwikkeling van nieuwe residenties.
We spreken van ongelijkheid op de markt: Madrid kent sinds 2008, het beste jaar, nu gemiddeld 2.151 licenties per maand. In Segovia werden in 2018 per maand gemiddeld 25 huizen licenties goedgekeurd, vergeleken met een gemiddelde van 180 woningen tien jaar eerder. Het volume verkochte woninghypotheken in Spanje bereikte eind 2005 een piek en bereikte in 2013 een dieptepunt. Sindsdien is dit geleidelijk aan opgepakt, met 28.755 verleende vergunningen in augustus 2018, een stijging van zeven procent als het vergeleken wordt met 2017.
De kust en de grote steden
Vergunningen voor diverse grote projecten aan de kust en rond de grote steden worden dus in no-time geleverd. Spanje kan dergelijke bouwconstructies niet eens aan op dit moment. En de spooksteden: deze lijken alleen te profiteren en herbouwd te worden als blijkt dat de voorzieningen en kavels in de nabijheid volgebouwd zijn.
